We leven in een wereld waarin het belangrijk is hoe je eruit ziet en wat je doet. Waar je staat op de sociale ladder. Dat wordt ons met de paplepel ingegeven. Daar richten we ons complete leven naar in. Naar standaarden die buiten onszelf zijn opgesteld. Al heel lang geleden…sommige etiketten bestaan al meer dan honderd jaar! En laten we wel zijn, etiketten zijn ooit gevormd door elitaire families. Zij die zich graag wilden onderscheiden van de anderen.

Soms word positief denken zelfs tot “het zweverige” bestempeld. Men denkt dat je nou eenmaal niet altijd vrolijk kunt zijn. Dat klopt! Soms is het zelfs heel goed om even flink boos te worden of tranen met tuiten te huilen, om te kunnen schreeuwen of om juist even stil te zijn. Het is goed om jezelf te uiten zoals je jezelf voelt op dat moment. Het gaat bij positief denken dan ook vooral om het feit dat men iedereen en alles, altijd van minimaal twee kanten kan bekijken. Van de negatieve kant en van de positieve kant. Het gaat er om dat men zelf hierin altijd een keuze heeft.